Serat Kasono

“Serat katineung ka Ustad Uhér (Miftahul Khoér) Allahu Yarham; Dua Taun Sabada Anjeun dipundut Ku Nu Kawasa”

Ku: FAG*

Haturan pun Guru di Kalanggengan:

Ustad, mugi ayeuna Ustad téh nuju kulem kalayan tingtrim di alam kubur. Janten ummat Nabi Muhammad anu di-nam shaalihan-keun ku Pangéran. Panginten, isuk jaganing géto, abdi baris nyusul Ustad. Da geuning kabuktosan pisan, hirup katungkul ku pati, paéh teu nyaho dimangsa téh, Satad. Manawi ustad émut kénéh. Abdi salah sahiji santri nu kantos kadidik kaatik ku Ustad-kuanjeun. Upami diruntutkeun, angkatan opat welas abdi di Pasantrén téh. Kirang langkung tilu taun campleng, salami Tsanawiyyah. Ustad teu petot nyeborkeun pangaweruh ngeunaan basa jeung budaya Sunda. Katampi ku astakalih, ukur tiasa ngadua’akeun, jazaakallahu Khairal Jazaa, mugi diganjar ku Pangéran, kalayan pangsaésaéna ganjaran.

Ustad, abdi emut waktos Ustad sasauran, panginten nu pamungkas kanggo abdi sadaya. Waktos nuju ujian ahir semesteran. Ustad sasauran, “Manawai aya kénéh yuswa, wilujeng tepang deui di kelas tilu mu’allimien, jaga”. Hanas abdi jongjon, teu soson-soson. Sababaraha sasih satersana, Ustad mulih ka jati mulang ka asal.

Ustad, manawi kersa kauninga. Kaduhung téh teu weleh ngukuntit. Jadi ririwa nu saban peuting ngadatangan, ngajanggelek jadi buta nu siap ngahakan ieu waruga. Aslina Satd, teu pisan-pisan dilelebay. Asa cikénéh waktos Ustad miwarang abdi sadaya motokopi buku ‘Gapura Basa’, wedalan Geger Sunten téa. “Ah, mending dipaké jajan”, pipikiran abdi sadaya harita. Kadieunakeun, kahartos & karaos, kamanahan ku badi sadaya, geuning motokopi téh, kuer urang ngihtiaran méh bisa basa Sunda. Emh, hapunten Ustad. Neda tawakupna, ka abdi sadaya nu nembe balég tampélé, harita. Angot pirang-pirang lonyéngan, ka-muntangulan, ka-bontongoran abdi sadaya, nalika Ustad nuju maparin pangajaran di kelas. Sadaya-daya adbi pasrah, caang bulan opatn welas, jalan gede sasapuan, mangréwu-réwu hapunten anu diteda. 

Ustad…, anu karaos téh ku butuhna kana ngarti jeung bisa ngalarapkeun basa Sunda. Kalayan cococ, luyu jeung pakeman basa nu tos disapukkeun ku balaréa. Ngémut abdi sadaya téh mangrupikeun séké sélér Sunda asli. Sanés Indo, sanés karbitan. Anu kedah ngamumulé samudaya tali-maranti nu diwiatkeun ku karuhun. Sangkan lana, teu gerus ku gulidagna ombak sagara zaman. Ulah dugikeun ka tumpur.

Najan teu sadayana kasauran Ustad nu nyangsang dina hate rujeung ingetan abdi sadaya. Ari lebah sumanget mah, kamanahan, Ustad. 

Teu karaos tos jangkep dua taun. Abdi sadaya tos kelas tilu Mu’allimin. Salami dua taun, salami proses babalik pikir. Nya tangtosna stad, kanoso téh nataku liwat ti saking. Dua taun kamari, teu pendak pisan jeung pangajaran basa & budaya Sunda nu khusus. Antukna, abdi sadaya narekahan sorangan, ka dayeuh nyiar pangajaran ngeunaan kasundaan. Bungah. Di dayeuh aya nu ngaku, dihiap jadi baraya. Taun ka tilu stad. Sawangan téh bakal tiasa nyacapkeun kasono ka pangajaran basa Sunda téh. Horéng, gurat Gusti ti ajali-na, tos beda carita.

“Kelas tilu urang bakal pendak deui”, kasauran usatad atra. Kersaning Allah, urang teu kungsi pendak deui. Kelas tilu pangajaran basa & budaya Sunda, diajarkeun deui. Boga jadwal anu khusus dina kolom jadwal pangajaran. Hate abdi sadaya teu welwh tumanya. Saha pigentoseun kanggo masihkeun bahan ajar, basa & budaya Sunda téh. Hariwang. Hariwang teu kamanahan, hariwang teu sami sumangetna, malihan mah sieun teu nyaketan, sumanget ustad kana kasundaan.

Kabuktosan. Teu unggal jadwal ngajarna, instruktur nu ngagentos Ustad téh sumping ka kelas. Kabuktosan, jumlah kahadiran ngajarna dina sataun, iasa keneh diétang ku ramo-nu kenca hungkul. Bari nalika ujian akhir, mere sual nu teu kungsi diajarkeun. Teu nanaon keur abdi pribadi mah. Nyaah ka babaturan nu sanés, nu teu apaleun. Stad, duka kedah kumaha harita téh. Bingung nataku. Meupeus keuyang pamustunganana. 

Kitu stad, dua taun langkung saba’da ustad mulih téh. Mugia ulah dugi ka rengat galih, ku murid dikintunan serat. Haturan salam ka sono baé. Pirang-pirang kaayaan nu robah. Boh kaayan Pasantrén, santri-na, TU-na, Kawijakan-kawijakanana, cara ngatik-ngadidikna, jrrd.. Kitu panginten stad, ciciran hirup. Salawasna bakal seueur nu robah. Mugia di sawarga engke, urang tiasa pendak deui kalayan tingtrim, aya dina Maghfirah & rahmat Mantenna. Cag dugi kadiheu heula, Stad. Teundeun di handeuleum hieum, tunda di hanjuwang siang. Tutup lawang Si Go Ta Ka.

Ganbar beunang: Guglé

*** Nu nulis, alumni Pasantrén persis no 34 Cibegol, angkatan 14. Teu boga cupat piustadeun atawa piajenganeun. Keur sakola édan-éling. Kakapeungan.   Sakapeung, sakola ukur nepi parkiran.